Rozdział Czternasty

Oczami Rose

Minął jeden, może krótki, ale za to cholernie męczący dzień. Wczoraj wylewałam łzy nad zabazgraną literami kartką, wczoraj pochowałam totalnie zabity korkiem list w szkle i to właśnie wczoraj razem z nim miałam zakopać wspomnienia po nieznajomym, który porządnie wybił mi z głowy rozsądek na rzecz serca i uczuć jakimi go w chwili śmierci obdarzyłam .. No właśnie miałam.. ale fale słońca, które starannie ukradły mi sen z pod powiek przywołały jego twarz, jego ręce mnie obejmujące, jego usta składające pierwszy a już ostatni czuły pocałunek na moich zimnych wargach. Znów powróciło to zakłamane uczucie tęsknoty i przywiązanie do jego ciała .. Jego dotyk sprawiał, że zagubione serce błądziło ścieżkami życia, a śmierci ..Umierając  odchodziło w nieznane, a jednak chciało przy nim zostać, pragnęło mu zaufać i w pełni się oddać.. Nie biło .. a jednak tętniło życiem, jego życiem ..  Wykopałam się spod tony zapłakanych chusteczek, usiadłam po  turecku i otulając się miękkim kocem chłonęłam jego różany zapach. Co mi dał ten głupi papierek? Miałam zapomnieć.. a jak na razie każda sekunda ożywia jego rzucony w kąt wspomnień, zatarty obraz.  Odszukałam brudnopis z zawartymi w liście słowami .. Przeczytałam ostatnie wersy ..  Łza bezradności zakręciła mi się w opuchniętym oku .. Przecież nie napisałam nic, nic co by mogło naprowadzić go na mój trop, na moją osobę .. Ukryłam czerwoną twarz i swój los w lodowatych dłoniach .. Czemu życie jest takie beznadziejne ..?!! Moje łkanie przerwało pukanie do drzwi.. Gdy odpowiedziała mu cisza, klamka sama się poruszyła, a w skrzypiących framugach stanął Benjamin- KLIK my father z gorącą czekoladą w kubku. Unoszący się zapach rozkochał w sobie zasmarkane nozdrza. - Tato, dziękuje Ci- uśmiechnęłam się ciepło, odebrałam od  niego prezent i razem okryliśmy się kocykiem. Tak dobrze było czuć jego uścisk, o nic nie pytał i dobrze, ważne, że był , to się dla mnie liczyło. On zawsze wiedział czego mi potrzeba, zamknęłam oczy i na chwilę się uspokoiłam.  Obudziłam się .. obok już nie było mojego przyjaciela został tylko ślad zmarszczonego prześcieradła. Stwierdziłam.. że jak mam tak sama szlochać zamknięta w czterech jakże obojętnych mi ścianach to już chyba lepiej żebym się gdzieś przeszła ..\

Ciąg dalszy to już chyba znacie .. a resztę się domyślacie.. Np to że jak go zobaczyłam serce biło jak oszalałe, oczy podążały za każdym jego ruchem, a myśli zaplątały się w niebezpieczny kokon nadziei. 

Zachłanność jego dotyku schowała się wraz ze mną w uścisku jaskiniej szczeliny, gdy tylko on pojawił się tu obok .. Nie mogłam zapanować nad swoim oddechem, puls odbijał się głuchym echem pośród ciszy jaka tam panowała .. A gdy temu cudownemu chłopakowi wplątał się we włosy bezbronny nietoperz wybuchłam nie pohamowanym śmiechem, ale przyznać trzeba, że mój nieznajomy pięknie wył  ..

 A potem jak się delikatni zarumieniony jąkał, był taki uroczy

 .. Nie wiem co we mnie wstąpiło ale rzuciłam mu się w objęcia .. Chciałam tylko czuć dotyk jego ust ..To było cudowne .. Wszystko co przeżyłam, cały smak życia zamknął się w tym namiętnym pocałunku, w tych jednych wargach. Odrywając się od powierzchni Ziemi,  balansowałam na krawędzi nebios ..dokładnie tak, subtelnie szybowałam w błękicie chmur..

Uśmiechając się przez łzy .. nareszcie wiem, że teraz jestem szczęśliwa.

~.~

No i jest 14 rozdział ;> Z akcją stoję w miejscu .. jak dam radę to jutro dodam kolejny rozdział ; ))